พระที่พบที่อำเภอโนนสูงนั้น พบกันมาหลายครั้ง ทั้งพระเครื่อง พระบูชา
ตลอดจนเทวรูป แต่ที่พบมากที่สุดกว่าทุกครั้ง คือเมื่อประมาณปี พ.ศ. 2547 ได้
พบพระเครื่องเป็นจำนวนมากประมาณ 200-300 องค์ เ ป็นพระที่สร้างมาจากเนื้อพระที่พบที่อำเภอโนนสูงนั้น พบกันมาหลายครั้ง ทั้งพระเครื่อง พระบูชา
ตลอดจนเทวรูป แต่ที่พบมากที่สุดกว่าทุกครั้ง คือเมื่อประมาณปี พ.ศ. 2547 ได้
พบพระเครื่องเป็นจำนวนมากประมาณ 200-300 องค์ เ ป็นพระที่สร้างมาจากเนื้อ
ตะกั่ว มีด้วยกันหลายพิมพ์ แต่พิมพ์ที่พบมากที่สุดคือ พิมพ์พระร่วงนั่ง ซึ่งมีขนาด
เล็กกำลังน่ารัก คือมีความกว้างประมาณ 1.8 ซ.ม. และสูงประมาณ 2.5 ซ.ม.เท่า
นั้น เป็นพระนั่งแบบสมาธิ ทรงชีโบ เป็นพระศิลปเขมรยุคต้น เนื้อตะกั่วสนิมแดง
จัด แบบแดงลูกหว้า มีคราบไขมันวาว คลุมทั่วองค์พระพร้อมขี้กรุบางๆที่สวยงาม
นอกจากนั้นยังพบเป็นพิมพ์พระร่วงนั่งแบบมารวิชัย มีทั้งพิมพ์เล็กและพิมพ์
ใหญ่ ที่มีน้อยที่สุดก็คือพิมพ์พระสังกัจจายน์ ปัจจุบันยังเป็นพระที่หาชมได้ น่าจะ
เก็บไว้บูชา เพราะถือว่าเป็นพระดีที่ถึงยุคทั้งหมด เนื้อ อายุ ศิลปะ ด้าน
พุทธคุณนั้น ก็แบบฉบับพระสกุลลพบุรีทั่วๆไป คือสุดยอดทางแคล้วคลาด คง
กระพันชาตรี นั่นเอง
ตะกั่ว มีด้วยกันหลายพิมพ์ แต่พิมพ์ที่พบมากที่สุดคือ พิมพ์พระร่วงนั่ง ซึ่งมีขนาด
เล็กกำลังน่ารัก คือมีความกว้างประมาณ 1.8 ซ.ม. และสูงประมาณ 2.5 ซ.ม.เท่า
นั้น เป็นพระนั่งแบบสมาธิ ทรงชีโบ เป็นพระศิลปเขมรยุคต้น เนื้อตะกั่วสนิมแดง
จัด แบบแดงลูกหว้า มีคราบไขมันวาว คลุมทั่วองค์พระพร้อมขี้กรุบางๆที่สวยงาม
นอกจากนั้นยังพบเป็นพิมพ์พระร่วงนั่งแบบมารวิชัย มีทั้งพิมพ์เล็กและพิมพ์ เมืองพิษณุโลก เป็นเมืองเก่าแก่ตั้งแต่ขอมมีอำนาจจนไล่มาถึงสมัยสุโขทัย
เพราะฉะนั้นประติมากรรมของขลังต่างๆ จึงมีหลายสมัยรวมกันไม่ว่า ขอม
สุโขทัย อยุธยา ตลอดจนรัตนโกสินทร์ และวัสดุที่ใช้ในการสร้างพระบูชา และ
พระเครื่องของเมืองพิษณุโลก ก็มีวัสดุแทบทุกอย่างในการสร้างไม่ว่า ทองคำ
เงิน ดิน ชิน สำริด